ساخت داربست کامپوزیتی متخلخل برای مهندسی بافت استخوان بر پایه ژلاتین و هیدروکسی آپاتیت، قسمت اول: نتایج کشت سلولی

Authors

  • فریبا اورنگ دانشگاه صنعتی امیرکبیر، دانشکده مهندسی پزشکی، گروه بیومتریال
  • کریم عسگرزاده تبریزی دانشگاه صنعتی امیرکبیر، دانشکده مهندسی پزشکی
Abstract:

ژلاتین، پروتئین مشتق شده از جز آلی استخوان (کلاژن) است که تلفیق آن با جز معدنی استخوان (هیدروکسی آپاتیت) می تواند خواصی بسیار نزدیک به خواص استخوان طبیعی فراهم آورد، لذا در این تحقیق داربست کامپوزیتی ژلاتین و هیدروکسی آپاتیت به عنوان جایگزین تخریب پذیر استخوانی پیشنهاد گردیده است. ساخت این داربست ها از طریق فرآیند ریخته گری حلال (بدون استفاده از هیچگونه حلال آلی به منظور افزایش درجه زیست سازگاری) صورت پذیرفت. تخلخل حاصله بدون کمک عوامل تخلخل ساز بدست آمد و نشانگر حفره های به هم مرتبط با ابعادی در محدوده 50 تا 200 میکرومتر بود. به منظور بررسی میزان زیست سازگاری داربست ها، از سلولهای فیبروبلاستی موش استفاده شد کهآزمایشات کشت سلولی در طی مدت 24 ساعت نشان دهنده اتصال سلولی مناسب و زیست سازگاری عالی بود. بررسی های تکمیلی موید آن است که بهترین نتایج اتصال سلولی مربوط به کامپوزیت حاصل از 50% هیدروکسی آپاتیت و 50% ژلاتین است.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

ساخت و مشخصه‌یابی خواص داربست کامپوزیتی ژلاتین- فلوئورهیدروکسی آپاتیت به منظور کاربرد در مهندسی بافت استخوان و بررسی نحوه اتصال سلولی

مقدمه: آسیب ­های استخوانی یکی از چالش ­های علم پزشکی محسوب می­ شوند که هر ساله هزینه زیادی را در دنیا برای درمان به خود اختصاص داده­اند. فلوئورهیدروکسی آپاتیت در ارتقاء یکپارچه ­سازی استخوان و ایمپلنت­ های دندانی، افزایش تراکم استخوان و میزان کلسیم و تسریع بهبودی شکستگی­ های استخوانی نقش موثری را ایفا می­کنند. مواد و روش ­ها: در ...

full text

بررسی و ساخت داربست کشت سلولی از نانو کامپوزیت ژلاتین، پلی کپرولاکتون و ذرات هیدروکسی آپاتیت برای مهندسی بافت استخوان مصنوعی

استخوان به عنوان یکی از بافت های حیاتی بدن اغلب می تواند در پی آسیب وارده خود به خود التیام یابد. ولی چنانچه آسیب بیش از اندازه شدید باشد امکان بازسازی خود به خودی استخوان وجود ندارد و از روشهای معالجه اساسی جهت ترمیم این بافت استفاده می شود. امروزه استفاده از مواد تخریب پذیر و زیست سازگار، جایگزین روشهای نخستین معالجه استخوان مثل ایمپلنت های دائمی شده است. بدین ترتیب مبحث جدیدی موسوم به "مهندس...

15 صفحه اول

بررسی نشت و میزان فعالیت آلکالین فسفاتاز رفتار سلول‌های استئوبلاست بر روی داربست‌های سه بعدی کامپوزیتی کیتوسان-ژلاتین/هیدروکسی آپاتیت

سابقه و هدف: در سال‌های اخیر، داربست‌های کامپوزیتی ساخته شده از پلیمرها و سرامیک‌های زیست فعال، به علت خواص برتر آنها، کاربرد وسیعی در مطالعات مهندسی بافت استخوان پیدا کرده‌اند. در میان پلیمرهای مختلف، کیتوسان و ژلاتین، به علت خواص مطلوبشان توجه بیشتری را به خود جلب کرده‌اند. در این مطالعه، با استفاده از این دو پلیمر و نیز هیدروکسی آپاتیت که به بخش معدنی استخوان انسان شباهت دارد، داربست کامپوزی...

full text

ساخت، مشخصه‌یابی و ارزیابی زیستی داربست کامپوزیتی سدیم آلژینات- فلوئورهیدروکسی آپاتیت به منظور کاربرد در مهندسی بافت استخوان

هیدروکسی آپاتیت به دلیل زیست سازگاری و داشتن ترکیب شیمیایی مشابه ماتریس معدنی استخوان، به عنوان ماده جایگزین استخوان مورد توجه قرار گرفته است. علی‌رغم برخورداری هیدروکسی آپاتیت از خواص زیستی مناسب، این ماده از خواص مکانیکی ضعیفی برخوردار است. فلوئورهیدروکسی آپاتیت به علت دارا بودن پایداری حرارتی بالاتر نسبت به هیدروکسی آپاتیت، خواص مکانیکی بهتری دارد و ترکیب آن با آلژینات به صورت داربست کامپوزی...

full text

ارزیابی خواص فیزیکی و مکانیکی داربست سرامیکی متخلخل کامپوزیتی نانو هیدرکسی آپاتیت/ دی اکسید تیتانیوم برای کاربردهای مهندسی بافت

دراین پژوهش پودر هیدرکسی آپاتیت به روش طبیعی و با استفاده از استخوان گوساله در دمای�C 900 تهیه گردید. سپس داربست سرامیکی به روش تکرارپذیری فوم پلی یورتان و با 0، 3، 6 و 9 درصد وزنی تیتانیا و50 درصد وزنی هیدروکسی آپاتیت به روش آسیاب تر(دوغابی) سنتز شد. به منظور شناسایی تحولات فازی انجام شده وشناسایی پیوندهای شیمیایی ایجادشده ازآنالیز پراش پرتوایکس و طیف سنجی پرتو فروسرخ استفاده شد. ریزساختار و م...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume -1  issue 1

pages  57- 64

publication date 2004-10-22

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023